RAARMAARWAAR……….

RAARMAARWAAR het thema van de Kinderboekenweek 2015. In boeken kunnen de meest wonderlijke situaties voorkomen. Je beleeft allerlei avonturen, je gaat op leeuwenjacht in een ver land of er zit een wild dier achter je aan. De hele wereld vlieg je rond met je eigen vleugels, je ziet vanuit de lucht de mooiste steden en plekken voorbij gaan. Een mooi voorbeeld is het avontuur van Abeltje die samen met de liftpassagiers in verre landen de meest wonderlijke avonturen beleefden. Wij gingen allemaal in ons hoofd met hem mee aan de hand van de gedachten van de schrijfster. Maar voor iedereen was het avontuur toch anders. Hoewel we allemaal hetzelfde lazen maakten we er in ons hoofd ons eigen verhaal van, kon Afrika er bij mij toch heel anders uitzien dan het Afrika van mijn vriendin of mijn klasgenoot. Allemaal gerelateerd aan de ervaringen en gedachten die je zelf in je hoofd opgeslagen hebt. RAARMAARWAAR.

Mensen met een rechtsgeoriënteerde leerstijl doen de hele dag niets anders. Alle informatie die bij ze binnen komt slaan ze op in hun hoofd en maken daar hun eigen verbeelding bij. Zo gaat dat ook met de leerstof die kinderen op school aangeboden krijgen. Hier willen zij ook in hun hoofd een plaatje van maken, maar helaas ……. op school praten ze over spellingsregels en hoe je die moet toepassen, de leerling met de rechtsgeoriënteerde leerstijl haakt af en droomt weg. De leerkracht heeft het over het woord ‘Schip’, de rechtsgeoriënteerde leerling ziet een boot met een rokende schoorsteen die op een woeste zee vaart, de essentie van de spellingregel ontgaat deze leerling volledig. Het woord wat deze leerling op een eerder moment fonetisch opgeslagen heeft wordt ook zo gereproduceerd en het kind schrijft ‘Sgip’ op. Zo staat het woord in zijn lange termijn geheugen en zo zal die het woord ook weer opschrijven en ze begrijpen niet dat woord zo niet geschreven hoort te worden, zo hebben ze het toch geleerd? En zo gaat het met vele woorden. Ondertussen merken ze dat de woorden die ze denken goed te hebben opgeslagen steeds maar weer fout worden gerekend, ze vinden zichzelf dom en denken dat ze niet goed kunnen leren. Zo zakt hun motivatie om te leren steeds verder weg, uiteindelijk willen ze niet meer naar school of gaan met grote tegenzin. ‘Het zit er wel in, maar het komt er niet uit’ zeggen leerkracht en ouders, de leerling krijgt allerlei etiketten opgeplakt als woordblindheid en dyslexie. Deze kinderen hebben echter een andere stijl van leren, een visuele manier. Ze hebben een talent, ze kunnen dit goede woordbeeld wel in hun hoofd zetten. Zoals ze het schip met de rokende schoorsteen in hun hoofd hebben staan zo kunnen ze ook het woordbeeld ‘Schip’ in hun hoofd krijgen. Ze kunnen het totale woordbeeld in hun hoofd zetten, maar voor het zover is moeten ze eerst het ‘Sgip’ uit hun hoofd halen, zodat het voor altijd verdwijnt en ze nooit gaan twijfelen, was het nu ‘Sgip’ of ‘Schip’. Hier verzinnen ze zelf een manier voor. Het ene kind zal er een harde schop tegenaan geven alsof ze een voetbal weg schoppen, een ander kind zal het foute woordbeeld in het hoofd weggummen en zo zijn er vele manieren mogelijk. Daarna kunnen ze het goede woordbeeld in hun hoofd gaan ‘zetten’ en zullen ze altijd ‘Schip’ opschrijven. En wat blijkt waar ze eerst dachten dat ze dom waren en niet konden leren ervaren ze nu plezier in het leren en gaan ze weer met plezier naar school. RAAR??? MAARWAAR!!!

 

Meer weten? Neem vrijblijvend contact op kindiskeyser.nl/online